Arme Butters!

15 juli 2010 - Belmont, Australië

Gisteren is mijn lieve Butters met spoed gecastereerd, doordat hij 'Torsio Testis' had. Dit betekent dat zijn teelbal gedraaid in z'n zakje zat en dit veroorzaakt helse pijnen!

 

's Ochtends was hij nog prima te pas, niets aan de hand. Toen zag ik hem in 1 keer heel stilletjes in een hoekje zitten, begon te trillen en ik kon zien dat hij zich helemaal niet goed voelde. Toen ik hem optilde, gilde hij het uit van de pijn! Wij dachten eerst dat ie buikpijn had.

 

Dus gelijk maar de dierenarts gebeld en we moesten naar een 'After hours Emergency Clinic', dus voor spoedgevallen. De dierenarts wist eigenlijk gelijk wat het was, hoewel het schijnbaar niet vaak voorkomt, vooral niet bij jonge honden. Als het al voorkomt, is het bij grotere en oudere honden.
Maar goed, hoeveel dingen hebben we al niet hebben meegemaakt met Bush & Ush die schijnbaar niet vaak voorkomen..

 

Butters moest dus gelijk geopereerd worden. Maar hij had nog maar 1 balletje, die andere was nog niet ingedaald. Dus nu moesten ze ook nog eens de buik in om dat andere balletje te zoeken.

 

We lieten hem rond een uur of 3 ('s middags) achter in de kliniek en hij zou tegen een uur of 6 geopereerd worden. Ik moest tegen 8 uur weer bellen, dan zou hij helemaal wakker zijn. Dus ik bellen en toen was hij nog steeds op de operatietafel. De dierenarts belde me toen rond 21.00 uur op dat de operatie nogal uitgelopen was, hij werd elke keer wakker, de narcose ging niet goed en ze moesten echt heel erg zoeken naar dat 2e balletje. Die zat helemaal verstopt achter z'n blaas.
Maar alles was goed gegaan en ik moest tegen 02.00 uur 's nachts weer bellen om te kijken of we hem op konden halen. Toen werd ik tegen 23.30 uur alweer opgebeld door de kliniek, ze dachten dat het beter was dat íe naar huis ging, want hij wou niet plassen en zat heeeel hard te huilen (als een wolf!) in z'n kooi! Arm schatje, hij is ook nog nooit een nacht bij ons weggeweest!
Dus we hebben hem snel opgehaald en nu is hij lekker thuis. Hij heeft wel een joekel van een snee in z'n buik! En zo'n mooie lampenkap op natuurlijk!

 

Het gaat nu heel erg goed, hij eet, drinkt, plast, poept en slaapt weer, dus hopelijk is hij er snel weer bovenop.

 

Ik plaats nog even een filmpje en een paar foto's ter ondersteuning van dit verhaal :)

 

En nu heeft Butters wel genoeg avonturen meegemaakt voor de aankomende tijd...